منو اصلی
آیا در آغوش گرفتن یک کودک، باعث نمیشود که احساس درونی خوشایندی داشته باشیم؟ در آغوش گرفتن یک کودک جدا از این که یک احساس زیبایی ایجاد میکند، پژوهشگران معتقدند که فواید سلامتی نیز برای در آغوش گرفتن وجود دارد. بناً در آغوش گرفتن نه تنها باعث ارتباط صمیمیتر ما با افرادی که دوستشان داریم میشود، بلکه میتواند در برابر بیماریها از ما محافظت کند.
تمام ما میدانیم که استرس میتواند باعث ضعف سیستم ایمنی بدن و سلامتی فرد شود. بههمین منظور مطالعات گستردهای در باره تاثیر حمایتهای اجتماعی مانند در آغوش گرفتن انجام شده تا تاثیر آنها بر درمان بیماریهای مرتبط با استرس یا بهبود وضعیت سیستم ایمنی بدن مشخص شود.
دغدغهی اصلی برای هرمادر، سلامت نوزادش است. به همین دلیل بسیاری از مادران اقدامات گستردهای برای اطمنینان از سلامتی نوزاد خود انجام میدهند اما راه سادهتری هم برای انجام آن وجود دارد. با ۱۵ ثانیه در آغوش گرفتن نوزاد خود در واقع کار بزرگی برای او انجام میدهید. پس همینطور که به سلامت نوزاد خود کمک میکنید، بهانهی دیگری برای در آغوش گرفتن او هم دارید. اما آیا همیشه در آغوش بودن برای کودکان خوشایند است، نه؟
یکی از فرزندان شما ممکن است تمام روز او را در آغوش داشته باشید مشکلی نداشته باشد اما، فرزند دیگرتان ممکن است پس از ۵ ثانیه در آغوش گرفته شدن احساس ناراحتی کند. البته اگر کمی صبور باشید، این فرزندتان هم آرام آرام از در آغوش گرفته شدن استقبال خواهد کرد.
پاول زاک متخصص حوزه اقتصاد عصبی، در تلاش برای یافتن رابطه هورمون اکسیتوسین و بروز احساساتی مانند همدردی، بخشندگی و اعتماد در افراد است. معمولاً تعاملات اجتماعی از جمله در آغوش گرفتن سبب ترشح هورمون عشق یا اکسیتوسین از غده هیپوفیز میشود. به همین دلیل احساسات ذکر شده با در آغوش گرفتن یک فرد به وجود میآیند. او تعداد حداقل هشتبار آغوش را برای تجربهی یک رابطهی بهتر و شادتر توصیه میکند.
همچنین تماس فیزیکی ناشی از آغوش گرفتن سبب تحریک اعصاب حساس «واگوس» در سطح پوست میشود. سپس این گیرندههای تخم مرغیشکل یا مرکزهای فشار پیغامهایی برای عصب دهم جمجمهای ارسال میکنند. به دلیل اتصال این عصب با رشتههای عصبی که مسوول تنظیم عملکرد سیستمهای بدن مانند فشار خون هستند، آغوش گرفتن سبب ایجاد حس خوشایندی در فرد میشود. این اعصاب به قلب هم متصل هستند به همین دلیل آغوش گرفتن میتواند ضربان قلب فرد را کاهش دهد.
ویرجنیا ساتیریک درمانگر خانوادگی و روانشناس میگوید هر فرد به حداقل ۴ آغوش برای زنده ماندن، ۸ آغوش برای حفظ وضعیت حال حاضرش و ۱۲ آغوش برای رشدونمو نیاز دارد.
اگر فردی فرد دیگری را برای چند ثانیه در آغوش بگیرد و آنها به مدت ۱۰ دقیقه دست یکدیگر را بگیرند، اثرات منفی برسلامت که ناشی از استرس هستند به میزان چشمگیری کاهش پیدا میکند. این موضوع در مورد اثر استرس بر قلب و عروق هم صدق میکند. این پدیده منطقی به نظر میرسد زیرا آغوش گرفتن سبب کاهش ترشح هورمونها و مواد شیمیایی مرتبط با استرس مانند کورتیزول میشود.
همانطور که پیشتر اشاره شد، اعصاب «واگوس» به اعضای مختلف و رشتههای عصبی در سراسر بدن متصل هستند. این اعصاب همچنین به گیرندههای اکسیتوسین نیز پیوست هست. بههمین دلیل در آغوش گرفتن باعث افزایش هورمون اکسیتوسین و در نتیجه فواید بیشتر برای سلامتی میشود.
داکتر شیکر رمان متخصص اعصاب، در مصاحبهای گفت حتی یک دست دادن دوستانه یا ضربه زدن بر پشت دوستتان در سیستم مرکزی عصبی به عنوان یک پاداش پردازش میشود. به همین دلیل این چنین تعاملات اجتماعی تاثیر مثبتی بر سلامت روانی فرد دارد. فرقی نمیکند که فرد لمس کننده باشد یا لمس شونده، این کار شادمانی و حس لذت را در فرد افزایش میدهد.
در آخر باید یادآوری کرد که هیچکس از آغوش گرفته شدن بدش نمیآید، حتی فرزندان شما. همهی افراد از یک آغوش گرم و نرم خوششان میآید. قسمت خوب آن فواید سلامتی این عمل سرشار از محبت است. ما توصیه میکنیم که از همین امروز شروع کنید. همین حالا فرزندتان را در آغوش بگیرید. فرقی نمیکند که او دو ماهه است یا ۱۵ ساله، او را در آغوش بگیرید و معجزهی آن را ببینید.
برای خرید کتاب های موسسه آموزشی برگ با قیمت کاملا استثنایی ( لمس کنید)
نظرات کاربران ۰