منو اصلی
تلفن تماس 021-26755506
آدرس ایمیل
مطالب مرتبط: نقش بازی در کودکان | انواع روش های بازی درمانی | بازی هایی برای اجتماعی شدن کودک |
کودکان به دلیل پایین بودن سطح تفکر انتزاعی، قادر به بیان هیجانات و احساسات خود نیستند، سرکوب و عدم مهارت در بیان احساسات به ویژه از نوع منفی آن بهداشت روانی کودک را به مخاطره می اندازد.
از این رو پیدا کردن راهی که کودک را قادر نماید به شیوه‌ای غیر از بیان کلامی هیجانات خود را بروز نماید کاملاً ضروری به نظر می رسد.
بازی درمانی در کودکان ابزاری است که کودک به کمک آن خود را بیان می نماید و برای هر کودکی جدا از نژاد، زبان و ملیت وسیله مناسبی جهت تخلیه هیجانات و ابراز خود می باشد.
بازی کارکردی متناسب با سن است. تلاشی که همزمان در یک فرآیند بدنی و اجتماعی اتفاق می افتد.
بازی عموماً نقطه مقابل کار است.
یک فعالیت سرگرم کننده که فارغ از اجبار و غیر منطقی بودن فرصت مناسبی را جهت بیان احساسات به فرد می دهد.
هاجز چهار ویژگی عمده را برای بازی درمانی در کودکان مطرح می کند:
پژوهشگران عمده ترین ویژگی بازی را لذت بخش بودن آن می دانند. بازی یک فعالیت کاملاً ذاتی است که به وقایع یا افراد پیرامون ما وابسته نیست.
پیشینه‌ی بازی درمانی در کودکان
بازی درمانی تکنیکی است که به وسیله آن طبیعت کودکان به صورت بیانی معنی می شود و روشی است برای مقابله با استرس‌های هیجانی و همچنین برای کودکانی که دچار آشفتگی‌های ناشی از مشکلات خانوادگی هستند به کار می رود.
درمانگرانی که کار بازی درمانی را انجام می دهند معتقدند که این تکنیک به کودکان اجازه می دهد مسائلی را که نمی توانند در محیط روزانه‌شان مطرح کنند در قالب بازی ارائه دهند و با هدایت درمانگر هیجانات مخفی خود را نمایان کنند.
در بازی درمانی، درمانگر رفتار کودکان را بدون قید و شرط می پذیرد. بدون اینکه آن‌ها را غافلگیر کند، یا با آن ها بحث کند و یا نادرستی کار آن‌ها را به آن‌ها گوشزد کند.
تحقیقات انجام شده در سال‌های اخیر تاکید پژوهشگران را بر بازی درمانی نشان می دهد و آن را به عنوان تکنیکی که مشکلات هیجانی و اجتماعی را کاهش می دهد مطرح می کند.
حدود 60 سال است که از بازی درمانی در کودکان به عنوان روشی مناسب در درمان کودکان استفاده می شود.
از دلایل موفقیت این روش در درمان کودکان، عدم نیاز به تفکر انتزاعی و مهارت‌های کلامی بالا در ابراز رفتار می باشد.
برای کودکان اسباب بازی بیانگر زبان آن‌هاست و بازی کردن گفتگوی آن‌ها محسوب می شود. می توان بازی درمانی را فرآیندی بین فردی تعریف نمود که درمانگر طی آن تلاش می کند به صورتی منظم با استفاده از بازی به کودکانی که دارای مشکلات روانشناختی هستند کمک نماید یا از بروز مشکلات هیجانی در آن ها جلوگیری نماید. در این تکنیک، به وسیله توسعه روابط بازی کردن نقش‌های مختلف و مراوده و برقراری ارتباط می توان فرصت پیشگیری و درمان را فراهم آورد. تکنیک‌های بازی درمانی، بیانگر چگونگی استفاده از اسباب بازی ها در یک موقعیت درمانی می باشد.
بیشتر بخوانید:
نظرات کاربران ۰