منو اصلی
کابوس با وحشتهای شبانه فرق میکند. برخلاف کابوس، وحشتهای شبانه، رویاهای ترسناک و یا خواب دیدن نیست. بلکه تصور میشود که این حالت نمایانگر عدم تکامل الگوی خواب است که در آن کودک در انتقال از مرحلهی خواب عمیق به خواب سطحی مشکل دارد.
گاهی کودکی که دچار وحشتهای شبانه میشود، ممکن است آن را به یاد نیاورد. این حالت میتواند برای والدینشان بسیار ترسآور باشد. در چنین حالتی کودکان جیغ میزنند یا هقهق میکنند و به این سو و آن سو میروند، در خانه شروع به دویدن میکنند، دیگران را صدا میزنند. در همینحال، چشمهایشان بدون اینکه جایی را ببینند باز و گشتاد است و گوشهای آنها واضحاً حرفهای آرامبخش والدین را نمیشنود.
والدین در جریانی که کودکشان دچار وحشت شبانه شده است، نمیتوانند کار زیادی انجام بدهند. تنها باید در مقابل آن صبور باشند و به یاد داشته باشند که این حالت در اثر فشارهای روحی ایجاد نمیشود و هیچ اثر پایداری روی کودک نخواهد داشت.
علت ایجاد این اختلال اغلب ناشناخته است، اما این بیماری ممکن است ناشی از کمبود خواب یا استرس زیاد باشد. درگیری و تنش در خانه یکی از عوامل استرسزا است که ممکن است در کودکان وحشت ایجاد کند. این مشکل همچنین میتواند ناشی از عوامل و بیماریهای مختلفی از قبیل تب، میگرن، جراحت سر، مصرف برخی از دواها، اختلال در خواب، استرس بیش از حد، سندرم پاهای بیقرار، بیخوابی و خستگی شدید و همچنین اختلالاتی شامل افسردگی و اضطراب باشد.
این مشکل در افرادی که سابقه خانوادگی آن را دارند، شایعتر است. در کودکان، وحشت شبانه در دختران شیوع بیشتری دارد. این اختلال با کابوسهای شبانه فرق دارند. کابوس فرد را از خواب بیدار میکند و فرد بعد از بیداری جزییات کابوس را به خاطر میآورد، اما وحشت شبانه فرد را از خواب بیدار نمیکند و معمولاً کودکان بعد از بیداری در مورد وحشت شبانهی خود چیزی را به یاد نمیآورند. بزرگسالان ممکن است قسمتهایی از وحشت شبانه را به یاد بیاورند. وحشت شبانه به طور کلی نیمه اول خواب شبانه و به ندرت در هنگام چرت زدن اتفاق میافتد. کابوسها در کودکان سه تا شش ساله شایع است و باعث ایجاد احساس ترس، ترس، پریشانی یا اضطراب میشوند.
علایم وحشت شبانه
وحشت شبانه در کودکان علایم و نشانههای مختلف دارد اما، ضربان تند قلب، فشار خون بالا در بزرگسالان، تنفس سریع و پیدرپی، فریاد زدن در هنگام خواب، عرق کردن در هنگام خوب، ترس شدید یا وحشت از یک منبع ناشناخته، بیدار شدن جزیی یا کامل از خواب به طور ناگهانی، چشمهای وحشتزده با مردمکهای کلانشده، از علایم و نشانههای اصلی وحشت شبانه در کودکان به شمار میروند.
وحشت شبانه در کودکان، هرچند عوارض و تاثیرات زیادی در قبال نخواهد داشت، اما میتواند منجر به اختلال در خواب، خواب آلودگی بیش از حد در روز، مشکل در برقراری ارتباط با دیگران، آسیب زدن به خود یا اطرافیانش شود.
در اینجا به چهار راهکار خیلی ساده اشاره میکنیم که با استفاده از این راهکارها میتوان مشکل کودکانی را که دچار وحشتهای شبانه میشوند، را حل کرد.
کودکی که دچار وحشت شبانه شده، معمولاً فقط به آرامش نیاز دارد. اگر کودکی در هنگام وحشت شبانه هنوز در خواب است، والدین نباید کودک را از خواب بیدار کنند بلکه او را محکم بغل کرده و آرام با او صحبت کنند. معمولاً کودک پس از دچار شدن به وحشت شبانه، دوباره به خواب میرود. وحشت شبانه معمولاً نیازی به درمان نیست. مگر اینکه وحشت شبانه در اثر بیماری و یا آسیب دیدگی سر ایجاد شده باشد و یا منجر به اختلال خواب شود، والدین باید دنبال درمان فرزندشان باشند. درمان بیشتر به با هدف علت اصلی بیماری و از بین بردن محرک انجام میشود.
کودکی که دچار وحشتهای شبانه شده را آرام کنید و صورتش را با یک تیکهی سرد بشویید. با این کار، احساس میکنید که کار مفیدی برای کودک خود انجام میدهید. رفتهرفته حالت خیره و بهتزدهی چشمان کودک از بین میرود و کودک شروع به بازگشت به دنیای واقعی و توجه به این که در اطراف او چه میگذرد، میکند.
برای اینکه به کودک خود کمک کنید که الگوی خواب بهتری داشته باشد، اطمینان حاصل کنید که او یک یک برنامه منظم خواب دارد و به اندازهی کافی استراحت میکند.
با اینکه وحشتهای شبانه معمولاً اهمیت چندانی ندارند، احتمال کمی وجود دارد که ناشی از اختلالات عصبی باشند. برای اینکه این احتمال رد شود، این حالات (وحشتهای شبانه) و همچنین کابوسهای بسیار آزاردهنده را با یک متخصص در میان بگذارید. برعلاوه اگر دفعات این حالات زیاد باشد، ممکن است متخصص تصمیم بگیرد که نوعی دوا تجویز بکند.
برای خرید کتاب های موسسه آموزشی برگ با قیمت کاملا استثنایی ( لمس کنید)
نظرات کاربران ۰