منو اصلی
تلفن تماس 021-26755506
آدرس ایمیل
مطالب مرتبط :
تربیت جنسی فرایندی است که طی آن، نگرش‌ها، باورها و ارزش‌ها در کودک شکل می‌گیرد و در تمام طول عمر، بر موضوعات مهمی مثل روابط بین فردی و عاطفی، صمیمیت، هویت و گرایش جنسی او تأثیرگذار است. در فرایند تربیت جنسی، رفتارها و مهارت‌های والدین در این زمینه، کیفیت ارتباط با فرزند، ارائه‌ی اطلاعات مناسب، به جا و به موقع، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
سوءاستفادهی جنسی، نزدیک‌تر از آن است که شما فکرش را می‌کنید. شما می‌توانید با سه گام ساده، باعث تغییر شوید و رفتارهای پُرخطر را به کودک خود بفهمانید.
اگر کسی خواست اندام خصوصی بدن او را ببیند یا خواست که به او نشان دهد، این نگاهِ پرخطر است. صحبت‌کردن در باره‌ی اندام خصوصی کودکان، حرفِ پرخطر است. اگر فرد سوءاستفاده‌گر خواست اندام خصوصی کودک را لمس کند، این عمل لمسِ پرخطر است. بردن کودک در مکان خلوت و خصوصی بدون اجازه‌ی پدر و مادر در تنهایی، ِپرخطر است. بغل کردن کودک و فشردن او به شکلی نامناسب، بغل‌کردنِ پرخطر است.
گام دوم: اگر هر کدام از این رفتارها اتفاق افتاد، واکنش نشان دهید و در دفاع و حمایت از کودک تان اقدام کنید.
گام سوم: این اطلاعات را به دیگران آموزش دهید. هر چقدر این آموزش‌ها گسترده‌تر باشد، زمینه‌های آزار و مشکلات جنسی در جامعه کمتر می‌شود.
۱- روند تربیت جنسی باید مقطعی و در صورت لزوم در اوایل نوجوانی انجام گیرد.
۲- اگر فرزندم نمی‌پرسد پس نیازی به توضیح دادن نیست.
۳- شناخت موضوعات جنسی میتواند آسیب‌رسان باشد و باعث تحریک کودک شود.
۴-کودکان هیچ نوع احساس جنسی ندارند و موجودات جنسیتی نیستند.
۵- اگر کودکی رفتار یا گفتار جنسی مانند بزرگ‌سالان انجام می‌دهد، پس می‌داند این عمل چیست.
۶- تربیت جنسی در حد پاسخگویی به سوال‌های جنسی کودکان کافی است.
۷- والدین نیازی به یادگیری این مهارت ندارند و مربیان و معلمان می‌توانند جایگزین مناسبی برای آموزش باشند.
۸- کودک من در معرض سوءاستفادهی جنسی نیست.
در رابطه به آگاهی دادن جنسی به کودکان در سنین مختلف، می‌توان اطلاعات جنسی به کودکان را تقسیم‌بندی کرده و در هر سنی دادن اطلاعات به کودک متفاوت است؛ مثلا کودکان تا ۵ سالگی باید «نام صحیح اعضای بدن از جمله اعضای تناسلی را بدانند و درک کنند که نوزادان از رحم مادر متولد می‌شوند. مفهوم فضای خصوصی را هنگام تعویض لباس و رفتن به دست‌شویی بدانند، بتواند به راحتی با والدین یا فرد بزرگ‌سال قابل اعتماد دیگری در باره‌ی جنسیت صحبت کنند، نسبت به هویت مذکر و مؤنث خود عزت نفس داشته باشد.»
کودک تا سن ۹سالگی باید بتواند تولید مثل حیوانات و گیاهان را به عنوان بخشی از چرخه‌ی حیات درک کند. در پاسخ به سوال‌های چون نوزادان از کجا می‌آیند؟ چطوری می‌روند در دل مادر؟ چطوری می‌آیند بیرون؟ چیزهایی شنیده باشد. از تفاوت بین دو جنس آگاه باشد و بتواند از واژگان صحیح برای اشاره به اندام تناسلی خود و جنس مخالف استفاده کند. مفاهیم مربوط به خانواده، یعنی پدر و مادرشدن را بفهمد. درک پایه‌ای از ایدز و بیماری‌های دیگری که از طریق رابطه‌ی جنسی منتقل می‌شود، داشته باشد؛ نسبت به سلامت و ایمنی خود احساس مسؤولیت کند. بتواند احساسات خود را با والدین یا افراد بزرگ‌سال قابل اعتماد در میان بگذارد.
کودکان ۹ تا ۱۳ سال باید جنسیت را به عنوان بخش طبیعی از زندگی درک کنند. با تغییرات طبیعی دخترها و پسرها در دوران بلوغ (عادت ماهیانه و احتلام) آشنا شوند. روند تولید مثل، از جمله مفاهیم آموزش جنسی را درک کنند. در باره‌ی انتقال ویروس ایدز و بیماری‌هایی که از طریق جنسی منتقل می‌شوند اطلاعات بیشتری به دست بیاورند. بدانند که سوءاستفادهی جنسی و عاطفی چیست و چگونه می‌توان آن را تشخیص داد؟
پاسخگویی به سوال‌های جنسی کودکان
پاسخگویی به سوال‌های جنسی، شامل چهار مرحله می‌شود:
در مرحله‌ی اول از سوال کودک تان استقبال کنید. مضطرب و شرمنده نشوید و موضوع را به شوخی و مسخرگی نگیرید. دقت کنید واقعیت را بگویید و در پاسخ دادن به سوال فرزند تان، طفره نروید. در مرحله‌ی دوم می‌گوییم چه سوال خوبی! تو چی فکر می‌کنی؟ از میزان اطلاعات کودک سوال کنید. «چطور شد که این سوال برایت پیش آمد؟» اگر نگرش غلطی دارد، باید اصلاح شود. در مرحله‌ی سوم باید به او پاسخی ساده، کوتاه، قابل فهم و صادقانه داد و ضمنا فراموش نکنید اطلاعات پیش از حد ندهید. حداکثر ۲ یا ۳ جمله کفایت می‌کند. حتما ارزش‌های شخصی خود، مثل ارزش‌های مذهبی را هم بگویید. متوجه باشید که دروغ نگویید.
در مرحله‌ی آخر، میزان دریافت کودک و درک او را بررسی کنید. از کودک بخواهید دوباره تکرار کند. در صورت نیاز اصلاح مجدد کنید.
اگر کودک در معرض پیام‌های جنسی قرار گرفت چه باید کرد؟
در مورد کودکی که در معرض پیام‌های جنسی قرار گرفته است، در ابتدا مداخله در بحران کنید. صحنه را مدیریت کنید. از واکنش هیجانی، خشم، پرخاش‌گری و ترساندن کودک پرهیز کنید. با کودک صحبت و اعتمادسازی کنید. از مسأله فرار نکنید. بگذارید بداند شما قصد تنبیه او را ندارید. اعتماد کودک را جلب کنید. دریافت کودک را بررسی کنید. از او بپرسید چه دیده است. میزان اطلاعات او را جویا شوید. از بحث هدایت شده استفاده کنید. اطلاعات کودک را اصلاح و امنیت او را فراهم کنید. اطلاعات درست و متناسب با سن کودک بدهید. بر رازداری، حریم خصوصی و تناسب رفتار با سن، تأکید کنید. تدابیر لازم برای پیش‌گیری و اتفاق افتادن مجدد را انجام دهید و در نهایت واکنش‌های هیجانی کودک را تا مدتی نادیده بگیرید و با ثبات رفتار کنید.» مبع
در صورتی که تربیت جنسی، مورد توجه والدین قرار نگیرد، احتمالا کودک از احساس ارزشمندی و عزت نفس پایین برخوردار است و هویت جنسی ضعیفی دارد. در نتیجه نمی‌تواند در آینده ارتباط خوبی با نقش‌های جنسیتی مناسب خود داشته باشد. به طور خلاصه، دختر در آینده، از زن بودنش خوشحال نیست و پسر از مرد بودنش؛ زیرا به حدی که باید احساس کفایت و توان‌مندی در رابطه با هم‌جنسان خود نمی‌کند. همه‌ی این عوامل میتواند بر روابط بین فردی، عاطفی و اجتماعی کودک در حال و آینده تأثیرگذار باشد. علاوه بر آنچه گفته شد، جامعه‌ی امروزی، نسبت به گذشته بسیار تغییر کرده است. موقعیتی که کودکان امروز در آن رشد می‌کنند، قابل مقایسه با سال‌های گذشته نیست. به راحتی می‌توانید سال‌های کودکی یا نوجوانی خود را به یاد بیاورید و تفاوت شرایط زندگی امروزی با گذشته را به وضوح ببینید. در کنار همه‌ی مزیت‌هایی که رسانه‌ها و گسترش اطلاعات در دنیای امروزی دارد، خطراتی نیز به همراه دارد. فرزندان امروز در صورت غفلت، بی‌توجهی و عدم نظارت صحیح والدین، در معرض آسیب‌های جدی‌تری قرار دارند. روابط پرخطر و آسیب‌زا و دوستی‌های ناسالم، سوء استفاده‌های عاطفی و جنسی که در صورت عدم نظارت، به راحتی میتواند در محیط‌های مجازی و واقعی اتفاق بیفتد، بخشی از این خطرات است.
نظرات کاربران ۰