منو اصلی
لجبازی کودک جزئی از مراحل طبیعی رشد کودک است و از ۲سالگی آغاز شده و کم و بیش تا هفت سالگی ادامه
دارد. لجبازی بچهها در این سن برای ثابت کردن خود و نشان دادن استقلال شان است و اگر زیادی فرزندتان را
سرکوب کنید، در نهایت کودکی منفعل و ناتوان پرورش میدهید. بنابراین به جای مقابله با لجبازی بچهها و
نشان دادن راه درست هر چیز، سعی کنید تهدید را به فرصت تبدیل کرده و به ایجاد احساس کفایت و شایستگی
در فرزندتان کمک کنید.
۱- با او درگیر نشوید و اجازه دهید کارها را به روش خودش انجام دهد و بعد نواقص روش او را برطرف کنید
تا دفعه بعد، کارش را درست انجام دهد.
۲- تنبیه کلامی و بدنی فقط باعث ایجاد تنش بیشتر و کم اثرتر شدن حرفهای شما میشود. از اینکه
مکالمهتان با کودک تان به خشونت بکشد، اجتناب کنید.
۳- به فرزندتان حق انتخاب بدهید و سعی کنید گزینههای مورد علاقه او را در بین گزینههایی که به او
میدهید بگنجانید. مثلاً وقتی اصرار دارد که او را به پارک ببرید بگویید: میتوانیم امروز به سینما یا باشگاه
برویم و به جای آن فردا وقت بیشتری در پارک بگذرانیم. یا: از بین باشگاه و بستنی در امروز و
پارک بدون خوراکی فردا، یکی را انتخاب کن. به این ترتیب، به صورت پنهان او را به سمت انتخاب
مناسبتر سوق داده اید.
۴- خانه را برای فرزندان امن جالب و دوستانه درست کنید. فضای خانه باید به گونه ای باشد که مجبور
نباشید مرتب به او تذکر بدهید. در عین حال برای او اسباب بازی های گران قیمت تهیه نکنید تا نگران خراب
شدن شان نشوید.
۵-کارها و لجبازی او را در قالب داستان به کودک بگویید. زیرا ، کودکان به این روش موضوع را خیلی خوب
میفهمند و اگر بخواهند حرف گوش ندهند و یا لجبازی کنند یا داستان می افتند و از انجام کار خودداری
می کنند.حتما این کار را امتحن کنید یکی از موثر ترین و ساده ترین روش برای درمان لجبازی کودک است.
۶- قاطعیت داشته باشید و جایی که پای خطر و آسیب کودک در میان است، از مواضع خود کوتاه نیایید.
۷- برای هر موضوع بیاهمیتی با او بحث نکنید یا سعی نکنید حرف خود را به کرسی بنشانید.
۸-اگر انتخاب کودک یا رفتار او، صرفاً با سلیقه شما متفاوت است اما زشت و اشتباه یا خطرناک نیست،
او را به حال خودش بگذارید و اجازه دهید به شیوه خودش رفتار کند.
۹-عصبی نشوید و سعی کنید خشم خود را کنترل کنید.سعی کنید خودتون را آرام کنید.زیرا، با عصبانی
نمیتوانید وضعیت را درست کنید و فقط وضغیت بدتر و وخیم می شود.
۱۰- در صورت حاد بودن و اگر هیچ یک از روش ها جواب نداد سراغ مشاور کودک بروید و از روانشناس کودک
راهنمایی بخواهید و مشورت با یک روانشناس اصلا هیچ ایرادی ندارد در شرایط سخت زیرا، روش های
بالا ساده هستند ولی ترفند استفاده از آنها را باید بلد باشید که چجوری استفاده کنید تا
برای خودتون و فرزندتون مفید باشد.
نظرات کاربران ۰