هدف از آموزش نقاشی به کودکان، تربیت یک هنرمند نقاش نیست، تربیت هنری مد نظر است که به دنبال تقویت حس کنجکاوی، مشاهده، تفکر، دقت و تمرکز برای ارتقا سطح ادراک و شناخت جهان هستی میباشد.
در دیدگاه تربیت هنری، کسب قوای بهتر زیستن هدف اصلی است.
اما در تربیت و آموزش نقاشی به کودکان، بالا بردن توانایی های عملی فراگیرنده، هدف اصلی محسوب میشود.
در هنگام آموزش نقاشی به کودکان، میتوان با ایجاد شرایط مناسب، زمینه را برای کشف و کسب تجارب تازه توسط کودک فراهم آورد، کودک میتواند شیوه کاربرد ابزار را فرا گیرد و از تنوع آن ها لذت ببرد.
نکاتی که در آموزش نقاشی به کودکان باید رعایت کرد:
ایجاد موقیعت های مناسب برای افزایش تجربه و تقویت مشاهده در کودکان، مانند ناظر طبیعت، باغ وحش، اماکن و بناها و در کل موضوعات مناسب برای آموزش نقاشی به کودکان.
در نظر گرفتن محل مناسب برای نشستن، متناسب با اندام و جثه کودک و سطحی که کاغذ روی آن قرار میگیرد.
آزاد گذاشتن کودک هنگام کار
قرار گرفتن ابزار و وسایل مورد نیاز کودک در دسترس او، به طوری که برای برداشتن یک وسیله، مجبور به تغییر محل نشستن خود نشود.
نور کافی در کلاس
تناسب موضوع نقاشی با سن کودک
عدم تصحیح خطاها یا ترسیم‌های اشتباه کودکان توسط مربی
طراحی موضوع جذاب و لذت بخش
فراهم کردن زمینه‌های بروز خلاقیت
عدم آموزش یا توقع قوانین آناتومیک یا هندسی (مثل پرسپکتیو و یا تناسب اجزا)
ندادن الگو، مدل و کلیشه
نباید از نقاشی کودکان به گونه ای تعریف کرد که بقیه بچه ها برای به دست آوردن تشویق مربی، شبیه او نقاشی کنند
کودکان را نباید به استفاده از یک تکنیک خاص محدود کرد
انجام فعالیت مقدماتی یا آماده سازی مانند بحث و گفتگو، گردش علمی، تماشای فیلم، خواندن قصه، دیدن تصاویر واقعی، آشنایی با ابزار و تکنیک های اجرایی جهت استفاده از حواس
انجام فعالیت های تکمیلی
فعالیت های تکمیلی به فعالیت هایی گفته می شود که در کنار فعالیت اصلی قرار می گیرند، و به معنای آن می افزایند، مثلا هنگام کشیدن گل ها، از شعر یا سرود و موسیقی مناسب استفاده شود.
فراهم کردن بیش از حد لوازم نقاشی، کودکان را از خلاقیت باز می دارد. تهیه ی جعبه رنگ های نامناسب یا مدادرنگی‌های نامناسب که نوک های آن ها به سهولت می شکند یا خیلی کم رنگ است سبب خستگی و دلزدگی کودک می شود.
نظرات کاربران ۰